موفقیت چیست؟

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

چگونه خودرو مناسب خود را اجاره کنیم؟

1 روز ago

فروش کفپوش عایق برق ۱۰۰۰ ولت

2 هفته ago

چگونه تکنولوژی در دوره رکود به کمک بازار املاک ایران آمد

4 هفته ago

موفقیت

وفقیت حس داخلی است که تا فرد باور نداشته باشد فردی نمی تواند بگوید که او فرد خوب ی است.یکی از خصوصیات ی خوب یت هدفمندی است ,با پیدا کردن راههای درست می توان به خوب یت دست پیدا کرد. به گفته آبراهام لینکلن:”بیشتر مردم همان اندازه خوشبخت می باشند که می خواهند.”

بعضی از مالک نظران معتقدند خوب یت مثلثی طلایی است؛ مثلثی که سه ضلع آن عبارتند از:

۱٫ نظم و آرامش
۲٫ برنامه ریزی و دقت
۳٫ سرعت عمل و زمان‏شناسی

پرمودیترا می ‏نویسد: «حتی سازمان خوب امتداد سایه یک مدیر موفق است» در واقع هر آدم ی ناخدای کشتی زندگی خویش است و زمانی خوب خواهد بود که خوب بیندیشد، بهتر حرکت نماید ، بهتر با تغییرات سازگار شود، خوب برنامه ‏ ریزی و خوب عمل نماید .
ویلمام جیمز می ‏نویسد: «بزرگ‏ترین کشف نسل ما این است که آدم میتواند با تغییر دادن نگرش خود زندگی ‏اش را تغییر دهد.»
ما امروزه اکثرا در شرایط شتاب هستیم سعی داریم موارد را حل کنیم؛ اما در واقع بر شدت آن‏ها می‏افزاییم. از آن جا که تمام چیز را مسئله مهمی می‏دانیم، از درام به سراغ درامی دیگر می‏رویم بعد از مدتی به تدریج باور می‏کنیم که تمام چیز مسئله بزرگی است. به این خیلی مهم توجه نمی‏کنیم که طرز برخورد ما با موارد روی چگونگی حل آن‏ها تأثیر می‏گذارد. ما می بایست بیاموزیم که با موارد راحت‏تر برخورد کنیم. چنانچه این نکته را بیاموزیم، موارد ی که حل ناشدنی به نظر می‏رسند راحت‏تر بی‏ارزش ‏تر به نظر خواهند رسید حتی موارد بزرگتر و به راستی اضطراب ‏آمیز به قدر سابق آدم را ناآسان نمی‏کنند.
خوشبختانه به گونه‏ای دیگر می‏توان با زندگی روبرو گشت؛ روشی ملایم‏تر که زندگی را ساده‏تر اشویِژگزینشه را سازگارتر می ‏سازد. ضروری ه این زندگی راحت‏تر و ملایم‏تر این است که عادت‏های کهنه را با واکنش‏های عوض کنیم. عادات نو تر سبب می‏شوند زندگی رضایت بخش‏تر و سرشار تری داشته باشیم.

سه رکن ضروری:
بعضی از مالک نظران، مانند«گواین»، معتقد هستند سه عنصر یا رکن ضروری در داخل ما وجود دارد که در هر وضعیتی، تجسم خلاقیت موفق یت را رقم می‏زنند. این عناصر عبارتند از:

۱٫ آرزو
آرزو خواستن مقدمه باور است باید از دل و جان باشد. آدم ی که آرزوهای معقول دارد، به وهله آفرینش دست خواهد یافت. منظور از آرزو احساس روشن نیرومند است نه خواستن از سر اعتیاد حرص تملک. گاه، در خصوص بعضی موارد ، از خود بپرسید: « حقیقتاً از صمیم قلب می‏خواهم این هدف محقق شود؟» آرزوها موتور حرکتند. این موتور، موتورهای ذهنی را به تکاپو و توقف‏ها را به تلاطم در می‏آورد. هر چه آرزوها معقول‏تر باشند، درجه تحققشان بالاتر می‏رود.

۲٫ باور
ایمان انتظاری مطمئن است؛ هر چه بیش‏تر به هدف برگزیده خود امکان حصول آن اعتقاد داشته باشید؛ یقین زیادتری احساس خواهید کرد. همواره از بپرسید: آیا باور قلبی دارم که این هدف می‏تواند وجود داشته باشد؟ باورم این است که حصول تحقق آن جهت من ممکن است ؟ وقتی باورمندی به موفق یت بالا باشد، آدم از مواهب زیر برخوردار می‏گردد:

الف) نوع نگاهش به زندگی مثبت می شود .
ب) حرکت، کار تلاش خود را با برنامه ریزی توأم می‏کند.
ج) در دوباره تکرار شکست‏های جزئی حل نمی شود .
د) همواره برای توفیقات بیشتر کار می ‏کند.
چنانچه آدم ی تمایلات آرزوهای خود را مرده تلقی نماید و خود را در کل عالم بی ستاره به شمار آورد، به وهله باور مثبت نمی‏رسد و همواره در باور بد غوطه‏ ور خواهد شد. برخي از اشویِژگزینشه فریاد میزنند «من در انتظار بدترین حوادث هستم» یا فریاد می‏زنند باور دارند که: «باز نیز بدترین‏ها در راه است.»
بدیهی است آدم همان گونه می ‏زید که باور دارد. قبول شکست پیاپی ایمان به اضمحلال وجود و عدم اندیشه در مراحل خوب یت، آدم ی را بی‏ ویژگی می‏کند و آدم در تخریب خود تسلیم می‏شود. این افراد عملاً بدترین غیر منتظره‏ترین حوادث را به می‏خوانند. پس ، می بایست در شروع اندیشه خود را دگرگون کنند. وقتی فرد عادت نماید پیوسته باخت‏ها، شکست‏ها، فقدان‏ها، کینه‏ها، دشمنی‏ها و اتفاقات ناگوار را پیشاپیش خود فراخواند؛ دیگر به سمت موفق یت‏ها کامیابی‏ ها خوشبختی‏ ها برکات جهت نمی ‏یابد. پس کاری بکنید تا خوب یت را به وهله باور برسانید و چیزی بپندارید که شما منتظرش هستید؛ زیرا ایمان فعال، شعور نیمه هوشیار را تخریب می‏کند.
باورهای مثبت علت هدایتگر آدم به سمت خوب یت است و آدم موفق یت جو؛ موفق یت ساز می‏شود. گویا دستانی نامرئی به سمت او دراز می‏شوند تا وی را یاری دهند. چنین آدم ی، دارای نظم، برنامه ریزی فرصت‏شناسی می‏شود.
باورهای بد نیز به اندازه باورهای مثبت قدرت دارند؛ ولی تأثیر بد می ‏گذارند. گاه باور بد یقینی؛ ترکش‏های خود را در همه زندگی یک فرد رها می‏سازد. نباید فراموش کرد که باور داشتن به چیزی سبب می‏شود آن چیز تجلی نماید .

قانون تدارکات‏

قانون تدارکات می گوید:
اولاً، آدم نیاز دارد برنامه ‏ های کوتاه مدت، بین مدت و دراز مدت داشته باشد.
ثانیاً، آدم باید و قطعا ً جهت روز مبادا تدارکات منطقی و معقول داشته باشد؛ ولی چنانچه شما را برای چیزی که از آن می‏دلهره و ترس ید یا به آن احتیاج ندارید، آماده بکنید ، همان را به سوی جذب خواهید کرد. حضرت داوود می‏فرماید: «اکثرا ً از آنچه می‏ترس و نگرانی یم بر سرمان خواهد آمد.»
ما عموماً در اطرافمان می ‏شنویم: «من باید پولی جهت زمان مریضی کنار بگذارم.» بدین ترتیب، به طور مُصمم فرد، بیماری خود را تهیه می‏بیند. گروهی می ‏گویند: «من برای روزهای سخت پولی کنار می‏گذارم.» این افراد در مورد روزهای سخت و بی‏چیزی به وهله باور و ممکن است یقین رسیده‏اند به طور حتم روزهای سخت خواهند داشت؛ چون منتظر لحظه ای زیاد ناگوارند. اما انبارهای غله هر شخص می بایست پر باشد از حساب مالی مطمئن و ارزشمند ی بهره ببرد؛ ولی باید آگاه بود و درست پیش رفت. خوب یت‏هایی که به خاطر ترس و نگرانی ، آرزو شود، نوعی شکست پنهان یا ترس و نگرانی وحشتناک از شکست بزرگ است. موفق یت را به خاطر توفیق و جهت اعتماد به نفسو به خاطر باورمندی خویش آرزو بکنید . نیچه می‏گوید: «آدم چطور ‏ای است که می‏تواند با هر چرایی بسازد. به شرطی که باور داشته باشد.»

۳ .پذیرش
آدم ی باید مشتاق پذیرفتن داشتن چیزی باشد که جویای آن است. گاه بی‏آن که هدفی را بخواهیم، دنبال می‏کنیم؛ تنها به این که از فرایند دنبال کردن امر یا رویداد لذت می‏بریم. همواره بایستی از پرسید: « به راستی می‏خواهم این را به طور کامل داشته باشم؟»
مجموع سه رکن آرزو، باور و پذیرش را نیت می ‏نامیم. بایستی به خاطر سپرد:
الف) هر گاه نیت فرد برای آفریدن چیزی کامل شود، مرزهای موجود را در نیز می ‏شکند.
ب) هر گاه شخص سراپا طلب و آرزو باشد و اعتقاد کامل داشته باشد، برای انجام هر کاری توانایی دارد. به قول دکتر شریعتی وقت ی عشق فرمان می دهد، محال سر تسلیم فرود می ‏آورد.
ج) هر گاه کاملاً مشتاق باورمند به سمت کاری حرکت کردید، آن را انجام شده تلقی بکنید . در روایات داریم: «الاعمال بالنیات؛ کارها با نیت‏ها تحقق می ‏یابند.»
د) هر گاه نیت شما روشن‏تر و نیرومندتر باشد، تجسّم خلاّق شما سریع‏تر آسان‏تر به ثمر خواهد رسید.

تست پالایشگری
یکی از تست های زیاد دیده شده ی که روان شناسان بر آن تأکید می ‏ورزند، پالایش افکار است که شروع راه برنامه ریزی موفق یت به شمار می آید؛ زیرا: قدرتمندترین کاری که جهت عوض کردن جهان می‏توانید انجام دهید، عوض کردن اعتقادتان در مورد ماهیت زندگی و مردم است و واقعیت، تبدیل این باور به اعتقادات مثبت‏تر عمل طبق آن است.
پس اگر در رسیدن به هدفی دچار مساله هستید و خود را ناخوب می ‏پندارید یا حس می ‏کنید در درونتان پایداری ی وجود دارد که نمی‏گذارد به هدف برسید، تست پالایشگری زیر را انجام دهید:
یک صفحه کاغذ بردارید بالای آن بنویسید: افکار زیر علت ناتوانی من در رسیدن به هدف است. آنگاه آنچه به ذهنتان می‏ آید فهرست بکنید . مدت زمان زیاد به هر عبارت فکر نکنید بسياري آن را جدی نگیرید. فوراً حدود ۲۰ یا ۳۰ مورد را – حتی اگر احمقانه و بچگانه می‏نماید – بنویسید؛ برای مثال می‏توانید موارد زیر را یادداشت بکنید :

بسیار زیاد تنبل هستم.
خودم را کوچک‏تر از تصور افراد دیگر می‏بینم.
پول کافی ندارم.
قبلاً امتحان کرده ‏ ام اثر نکرده است.
مادرم گفته نمی ‏توانم.
نمی‏ خواهم.
بسیار زیاد سخت است.
می ‏دلهره و ترس م.
شاد نیستم.
در جهان و این آسمان یک ستاره ندارم.
بدبخت‏ترین آدم م.

هم اکنون چند دقیقه آرام بنشینید ببینید کدام یک از موارد ی که نوشته‏اید به راستی حقیقت دارند تا چه اندازه به آن‏ها اعتقاد دارید. بدین ترتیب، در می ‏یابید چه نوع محدودیت‏هایی را بر خود جهان تان تحمیل کرده ‏ اید. هر گاه حس کردید بسياري از این موارد وهمی اند، فهرست را پاره بکنید دور بیندازید. این نشان می‏دهد:
الف) موارد ی که نوشتید نباید در زندگیتان اقتدار داشته باشند.
ب) ایمان به هدف فراسوی باورهای غلط است.
ج) حقیقت وجود خود توان شما زیاد فراتر از وضع موجود است.

باورهای موفق یت‏
چنانچه بعد از آزمایش پالایشگری آرام بنشینید بیاسایید چند جمله تأکیدی مثبت باز و سازنده را جانشین باورهای بسته و منقبض و محدود کننده سازید، گامی بلند به سمت خوب یت برخواهید داشت در واقع به سمت پروگرام ریزی خوب یت پنجره‏ ای خواهید گشود. عبارات تأکیدی زیر در این زمینه مفید است:
– هم اکنون تمام قدیم را به طور کامل رها می‏کنم. من آزآدم !
– اکنون هر گونه اعتقاد منفی محدود کننده را نابود می‏کنم. این گونه باورها بر من اقتداری ندارند.
– نیز اکنون تمام را می ‏بخشم و رها می‏کنم.
– من می‏توانم شاد و خوشبخت سعادتمند باشم.
– اکنون هر چه احساس گناه، دلهره و ترس و خشم و خشم و نفرت و انزجار است، دور می‏ریزم. من آزاد، روشن شفاف پر از انرژی ام.
– من از موفق یت سرشار م.
– من همنام گاهي پیامبرانم. نام دیگر من مانند نام دانیال پیامبر است؛ زیرا دانیال به مفهوم«خدا نگهدار من است.»
– من خود را خوب می‏دانم.
– تمام موانعی را که بر سر راه بیان کامل کامروایی زندگی من وجود دارند، بر خواهم داشت.
– جهان بسیار زیاد قشنگ و رفیق داشتنی است.
– کائنات از وفور نعمت سرشار است همواره خدا روزی رسان است.
– تمام را عفو می ‏کنم و می ‏بخشم .
– من از بهتر ی نیکی و خدمت توفیق آکنده‏ ام.
– من خدا را به روشنی ستارگان در دل زیبا ی شبانه آسمان احساس می‏کنم.
– من با خدا هستم و خدا با من است. پس من تماماً خوب یت هستم.

تجسم خوب یت
تجسم خوب یت تنها یک فن یا تلقین نیست؛ مقامی از دل آگاهي است که از خزانه غیب صادر می شود؛ ولی شرایطی دارد. نخستین شرط آن نیّت است که با سه عنصر «آرزو، باور پذیرش» تعریف شد. در پرتو تجسم موفق یت، آدم به اهمیت ی رفیع نائل می‏شود و در می ‏یابد که خود، آفریدگار بی ‏وقفه عالم خویش است. تجسم موفق یت و ایمان به آن، سبب می شود بین خود خدا جدایی یا فاصله‏ ای احساس نکنیم. ما تجلی خدا هستیم و تمام هستی در وجود ما است، ما در باطن خود مالک تمام چیز هستیم. تجلی از طریق تجسم موفق یت به مفهومفرایند دریافت ادراک این حقیقت و مرئی ساختن قدرت الهی وجودمان در عرصه‏ های زندگی است.
دیدنی این که تمام ما در ژرفای دل خود از غایت برتر خویش باخبریم. تمام ما می‏دانیم در وجود ما قدرت‏هایی نهفته است که اگر به کار افتد، جهان ما دگرگون می ‏شود. بسياري از ما سال‏ها است با موتورهای خاموش بدون پروگرام خطی زندگی کرده ‏ ایم، در حالی که ۹۰ درصد ما میدانیم قدرت‏های بسیار زیاد ی در داخل ما به ودیعه گذاشته شده است. این جریان ممکن است جهت بسیار زیاد ی از ما به شیوه‏ های گوناگون روی داده است.
یکی از دوست ها تعریف می‏کرد:
روزی کش محکم پول را به دست گرفته بودم تا با انگشتان دو نیم کنم. ابتدا آن را دور دو انگشت سبابه پیچاندم با دو دست کشیدم؛ ولی پاره نشد. پس با چهار انگشت هر دو دست آن را کشیدم؛ ولی پاره نشد. پس محکم با تمام انگشتان کف دست آن را از دو طرف کشیدم؛ اما پاره نشد. چون حس می‏کردم فردی مرا نمی‏بیند، پاهای را دراز کردم، طرف کش را به انگشت پا قلاب کردم و با دو دست آن را کشیدم؛ ولی پاره نشد. متحیر، مأیوس ورشکسته حلقه کش را بیرون آوردم. برادرم که مرا زیر نظر داشت، فاتحانه به میدان آمد و گفت: فلانی تو همواره ناتوانی، اصلاً بی ‏عرضه‏ ای، این کش را به یک بچه ۶ ساله بده تا با دو انگشت قطع نماید و… . در لحظه غیرتی شدم، نیرویی عجیب در درونم فوران کرد و حلقه کش را با دو انگشت سبابه با کمترین فشار پاره کردم.
راز این خوب یت آشکار است. آدم برای موفق یت در هر کاری به مثلث باور، ایمان و تلاش نیاز دارد. این عبارت زیاد دیده شده ارشمیدس، ریاضی دان بزرگ یونان، را هرگز نمی بایست فراموش کنیم : «اهرمی از ایمان باور به من دهید، تا من بدون محاسبات ریاضی زمین را جابجا کنم.»
تردیدهای قدیم ، ترس ‏های قدیمی، تلقین‏های اطرافیان، ترطعم ای فکری، توقف‏ها و سکون‏های کهنه که اطراف ما را احاطه کرده ‏اند، درهای خوب یت را به روی ما بسته‏اند. قفل‏های نامبرده را نمی‏توان شکست. این قفل‏ها بایستی گشوده شوند؛ چون گاه شکستن قفل به ساختمان قشنگ ی خوب یت آسیب می رساند. پس می بایست کلیدها را یافت و قفل‏ها را گشود.

کلیدهای خوب یت‏

پروگرام ریزی: پروگرام ‏ریزی برای موفق یت برج نگهداری پیشروی به سمت اهداف است.
خودباوری: اساس ایمان خودباوری است. آدم خودباور به توان خویش ایمان دارد و ایمان انتظاری مطمئن است.
حرکت: خروج از سکون و عدم توقف ضامن خوب یت است؛ ولی حرکتی که حساب شده طبق برنامه باشد.
جرأت: عدم هراس و این پا و آن پا کردن و حتی پذیرش شکست‏ها اساس خوب یت است.
خودتشویقی: خود تشویقی به معنای شیفتگی نیست. آدم گاه نیاز دارد فهرست موفق یت‏های را تنظیم نماید و حتی به برخي تقدیر نامه‏ ها سپاسنامه‏ ها چشم بیندازد تا باور نماید دوباره می‏تواند خوب یتی جدید به وجود آورد.
آدم برای موفق یت باید بلند نظر باشد و از بلند پروازی معقول نهراسد. می بایست به جای غرق شدن در نهرهای کوچک به سمت دریاهای خوب یت حرکت نماید ؛ از جویبار حقیری که به چاله‏ای می‏ریزد، هیچ کس مروارید صید نخواهد کرد. شاهین خوب یت در افق‏ها بلندی‏ها است و مروارید توفیق در اقیانوس‏ها. می بایست بلند نظر و بلند پرواز و غواص بحرهای بی‏کران بود و باور داشت که دستان خداوند همواره به سمت آدم ‏های جویای موفق یت گشوده است؛ به قول شاعر: ما از خدا گم شده‏ایم او به جست جو است.